Skæli-skæli-snökkt-snökkt

ætlaði að fara að setja linka inn og þá hvarf allt... og þá er bara best að skipta um lúkk. það er verslunarmannahelgi og mig langar að vera á innipúkanum á Íslandi. ekki hér í þessu rigningar- og þrumuveðri í árósum. það væri nú samt alveg notó að vera inni og hlusta á rigninguna ef maður væri í góðu skapi. ég er það ekki. ég er alveg að deyja í sálartetrinu af því að i-podinn minn er farinn frá mér. það er eitthvað dáið inní mér. ég er þvílíkt búin að flörta og reyna við jákvæðnina síðan á fimmtudag og á laugardeginu hélt ég jafnvel að ég myndi jafna mig. nei. í dag kom sprenging. raunveruleikinn sparkaði í rassinn á mér. ég er alveg ónýt án hans. fullt af dóti inní honum sem ég á ekki neinsstaðar. æ, ætli ég fari ekki bara að skæla. ekki bætir úr skák að tryggingarnar vilja líklega ekki gefa mér nýjan kall þar sem ég á ekki kvittun fyrir eiginmanni mínum. æ, æ... bágt ég á. búin að missa besta vin minn og þarf að læra að hjóla, labba, fara útí búð, í stærtó uppá nýtt. verð bara að safna péning fyrir nýjum manni og ég sem er ekki einu sinni búin að finna pening fyrir þeim gamla. hann var borgaður með íslenskum yfirdrætti.
vonandi gerist eitthvað himneskt eða skemmtilegt bráðum sem ég geti skrifað eitthvað jákvætt og fallegt.