poppbylting

sorrí sirrí mín að ég trúði ekki á þig og takk dr. sig fyrir upplýsingarnar.
í gær byrjaði poprevo sem er lítil árósk tónlistarhátíð. clientele átti að spila, en aðalgaurinn alasdair mclean kom aleinn. television personalities átti líka að spila. kom ekki. líklega vegna þess að forsprakkinn er sjúklingur og/eða glæpamaður sem á í passavandræðum. svekkjandi, en clientelegaurinn spilaði alveg yndisfagra tónleika með gítarinn sinn og fallegu röddina sína. tók nokkur lög af nýju clientele plötunni sem ég fjárfesti í og fyrsta hlustun í morgunsárið lofar góðu. svo spilaði gamlinginn og bransakallinn louis phillipe og mér fannst hann frekar boring. margir af mínum vinum & kunningjum voru í skýjunum yfir honum. veit ekki hvort það var í alvörunni eða hvort þeim hafi fundist þeir þurfa að vera það... ætli ég hafi nokkuð fattað hann. þurfti svo að hlusta á dönsku labrador sem eru frekar óspennandi. síðan kom það sem ég var búin að hlakka svo mikið til... brooklyn-sku ladybug transistor. þeir spila alveg einstaklega fínt og sætt popp, indie-popp ef maður vill nota það orð. aðalsmaðurinn þeirra - gary olsen - er líka sérdeilis sjarmerandi. það var vel þess virði að bíða eftir þeim fram á nótt. heyrði þá fyrir einhverjum árunum síðan og það er svo sem ekki mikið nýtt í gangi, en agalega ljúffengt. hægt er að heyra eitt lag með þeim hér og kíkja á diskana þeirra hér sem og náttúrulega billjón aðra fína. fjörið heldur áfram alla helgina í litla boxinu á mejlgade með sama fólkinu kvöld eftir kvöld. djöfull á ég eftir að fá innilokunarkennd. verð því væntanlega að velta mér uppúr áfengislegi til að læknast af innilokunarkenndinni. vona að maríneringin verði góð. núna ætla ég töfra vatnsheilann minn í burtu svo ég geti unnið. annars hef ég það sérdeilis fínt.
góðar stundir.