Kótiletturass

Það er eins og það sé búin að vera kótiletta í rassinum á mér í allan dag. Mjög óþægilegt. Ég er búin að vera skrifstofukelling. Held að ég verði fullkominn aðstoðarstúlka forstjóra í milljónabransanum eftir að ég er búin í þessu námi. Þá get ég aldeilis skeint hverjum sem er eins og ég er búin að vera að gera undanfarna daga í skólanum.
Já – annars er bara líf og fjör. Fór obboslega huggulega út að borða í gær með nokkrum eðalkonum í gær. Mjög notalegt. Svo er ég búin að vera á fullu sem ritari leiðbeinanda míns að grein sem á að fara í prent kl. ellefu á morgun, grein sem nota bene ég er meðhöfundur af... hef ekki fengið mikið að njóta mín sem slíkur síðustu daga. Kannski eins gott þar sem ég er með eindæmum slakur penni.
Ég er búin að pakka. Þrjátíu mín kalla ég ansi gott. Var svo heppin að fá far til CPH með ljúfu konunni henni Hröbbu. Ohhh... er svoooo glöð með það, gæðastúlka hún Hrafnhildur. Hún á gríðarlegan kagga með dvd-spilara í og það er sko ekki á hverjum degi sem hjólakonan fær að setjast inní slíka kerru. Þannig að á morgun fer ég líklega aðeins út á lífið í höfuðborginni. Label night hjá einu litlu Árósarplötufyrirtæki verður fyrir valinu með litlu Josefine sem ég hef ekki hitt síðan hún flutti frá Århus í september. Mér finnst leiðinlegt að hún sé ekki lengur meðal oss sveitalubbana. En vonandi verður þynnkan ekki mikil á laugardeginum því ekkert er leiðinlegra en að vera með þynnkukúk í flugvélum. Þunnindi bæta líka í fóbíurnar mínar. Svo verður maður líka að vera ferskur þegar á klakann er komið. Ætli maður píni ekki í sig nokkrum drykkjum á laugardaginn enda þarf maður að nota þennan nýja yfirdrátt sem maður var að fá í jólagjöf. Þunnt er þetta glögg. Ég var - ég gerði – ég er.... hvað með... mér finnst – þessi var – þessi gerði...